Tip:
Highlight text to annotate it
X
-Книга шести. ПОГЛАВЈЕ III.
Историја на надополнувал торта со пченка.
Во епохата на оваа историја, во ќелијата во тур-Роланд беше окупирана.
Ако читателот сака да знае од кого, тој има само да ја дадат на уво за разговор
од три достоен озборувања, кој, во моментот кога имаме насочени своето внимание на
Стаорец-дупка, ја насочуваа своите чекори
кон истото место, доаѓа заедно работ на водата од Chatelet, кон
Грив. Две од овие жени беа облечени како добар
bourgeoises на Париз.
Нивната парична казна бело ruffs, нивните petticoats на linsey-woolsey, шарени црвено и сино, нивните
бели плетени чорапи, со часовници извезени во бои, и подготвени на
нивните нозе, а квадратни потскокнуваше чевли на tawny
кожа со црна стапала, и, пред сè, нивните капа, тој вид на ЛАЖЕН рог,
натоварен надолу со панделки и чипка, која на жените на шампањ уште носат, во
компанија со grenadiers на царски
чувар на Русија, објави дека тие припаѓаа на таа класа жени кои има
на средина меѓу она што го нарекуваме lackeys жена и она што тие го терминот една дама.
Тие носеа ниту ѕвони ниту злато крстови, и беше лесно да се види дека, во леснотијата,
тоа не продолжи од сиромаштијата, туку едноставно од страв дека ќе биде казнет.
Нивната придружник беше attired во многу на ист начин, но имаше дека
неописиво нешто за нејзиниот фустан и имајќи кој предложи сопруга на
провинциски нотар.
Може да се види, од начинот на кој нејзиниот појас се искачи над колковите, дека таа
не е долго време во Париз .-- Додај во овој карираните Такер, јазли на лента за неа
чевли - и дека ленти од неа
фуста трчаше хоризонтално наместо вертикално, и илјада други enormities
кој ја шокираше добар вкус.
Двете првиот одеше со тој чекор карактеристични за париски дами, покажувајќи Париз
на жените од целата земја. Провинцискиот одржа од страна на Биг Бој,
кој се одржа во неговиот голем, рамен торта.
За жал се должни да додаде, дека, благодарение на строгост на сезоната, тој беше со
неговиот јазик како шамиче.
Детето било што ги прави го издржам, не passibus Cequis, како Вирџил вели, и
камен во секој момент, на голема огорченост од неговата мајка.
Точно е дека тој е во потрага на својата торта повеќе отколку на тротоар.
Некои сериозни мотив, без сомнение, спречија неговиот тоа гризе (торта), за тој задоволен
се со гледајќи нежно во тоа.
Но, мајката треба да има, а надлежно за торта.
Тоа беше суров да се направи Tantalus на Чаби проверени момче.
Во меѓувреме, три demoiselles (за името на Dames тогаш беше резервирано за благородни
жените) сите беа зборува одеднаш.
"Дозволете ни да се направи брзо, Demoiselle Mahiette", вели најмладиот од трите, кој беше
Исто така, најголем, со провинциската, "Јас во голема мера се плашат дека ќе пристигнат предоцна;
тие ни кажа на Chatelet дека се случува да го однесе директно на pillory. "
"Ах, BAH! што зборуваш, Demoiselle Oudarde Musnier? "interposed другите
Parisienne.
"Постојат два часа уште на pillory. Имаме доволно време.
Дали некогаш сте виделе некој кој беше критикуван, драги мои Mahiette? "
"Да", рече на провинцијата ", во Ремс."
"Ах, BAH! Која е вашата pillory во Ремс?
А мизерни кафез во кој само селаните се се сврте.
Голем афера, навистина! "
"Само селаните!", Изјави Mahiette ", на крпа на пазарот во Ремс!
Видовме многу фини криминалци таму, кои загинаа нивните мајка и татко!
Селаните!
За што сте се ни Gervaise? "Извесно е дека на провинцијата беше
точка за преземање на кривично дело, за чест на нејзината pillory.
За среќа, тоа дискретно damoiselle, Oudarde Musnier, се сврте разговорот во
време. "Патем, Damoiselle Mahiette, што велат
да нашите фламански амбасадори?
Дали сте како фини оние во Ремс? "" Признавам ", одговори Mahiette", дека тоа е
само во Париз дека таквите Фламанците може да се види. "
"Дали ќе видите кај амбасадата, дека големите амбасадор кој е hosier?", Праша Oudarde.
"Да", рече Mahiette. "Тој има очи на Сатурн."
"И на големите колеги чие лице наликува на гол стомак?" Продолжи Gervaise.
"И малку еден, со мали очи врамени во црвено очните капаци, pared надолу и намалени до
како трн на главата? "
"'Tis нивните коњи кои се вреди да се види", вели Oudarde ", закитен како што се
по мода на нивната земја! "
"Ах, драги мои,", го прекина провинциски Mahiette, под претпоставка дека во неа се претвори во воздухот
супериорност, "што би рекол, тогаш, ако сте виделе во '61, во осветувањето на
Ремс, пред осумнаесет години, коњите на кнезовите и на компанијата на царот?
Куќишта и caparisons од сите видови, а некои од damask крпа, крпа од чисто злато,
обложен со Sables, а други на кадифе, обложен со хермелин, а други ги сите разубавуваа
со работа Голдсмит и големи ѕвона на злато и сребро!
И што пари што цена! А што убаво момче страници возеле по
нив! "
"Тоа", одговори Oudarde суво ", не го спречува Фламанците кои имаат многу добро
коњи, и имајќи врвен вечера вчера со Monsieur, на Ректор на
трговци, во хотелот-де-Ville, каде што
тие беа послужени со comfits и hippocras, и зачини, како и други
сингуларности. "" Што зборуваш, сосед! "извика
Gervaise.
"Тоа беше со Monsieur на кардиналот, во Бурбон Petit дека supped."
"Воопшто не. Во хотелот де Виле.
"Да, навистина.
На Бурбон Petit! "" Тоа беше во хотелот-де-Ville, "одговори
Oudarde остро, "и д-р Scourable им се обрати на harangue на латински, кој
задоволство ги во голема мера.
Мојот сопруг, кој е положи свечена заклетва книжар ми кажа. "
"Тоа беше на Бурбон Petit", одговори Gervaise, со не помалку дух ", и ова е
правобранител што Monsieur на кардиналот презентирани нив дванаесет двојно quarts на
hippocras, бела, claret и црвена; дваесет и
четири кутии на двојното Лион marchpane, позлатени, како многу факели, во вредност од два livres на
парче и шест Деми-редици на Beaune вино, бело и claret, најдоброто што може да се
најде.
Јас го имам од мојот сопруг, кој е cinquantenier, на Parloir-AUX
Буржуите, и кои беше ова утро споредување на фламански амбасадори со
оние на Prester Јован и царот на
Trebizond, кои дојдоа од Месопотамија во Париз, во рамките на последниот крал, и кои носеле
прстени во нивните уши. "
"Значи, точно е дека тие supped во хотелот-де-Ville," одговори Oudarde но малку
погодени од овој каталог, "дека како триумф на viands и comfits никогаш не
се гледа. "
"Јас ви кажам дека тие беа опслужени од Ле ДИК, наредник на градот, во Hotel du
Petit-Бурбон, и дека е местото каде што се греши. "
"Во хотелот-де-Ville, ви велам!"
"Во petit-Бурбон, драги мои! и тие се осветлени со магија очила зборот
надеж, кој е напишан на порталот голема. "
"Во хотелот де Виле!
Во хотелот де Виле! И Husson-ле-Voir одигра флејта! "
"Ви велам, не!" "Ви велам, да!"
"Велам, не!"
Дебели и достоен Oudarde се подготвуваше да возврати, а расправијата, можеби,
се продолжи со влечење на капи, немаше Mahiette ненадејно извика, - "Погледнете
оние луѓе се собраа yonder на крајот на мостот!
Има нешто во нивната средина дека тие се во потрага на! "
"Во sooth", изјави Gervaise ", слушам звуци на дајрето.
Верувам дека 'TIS малку Есмералда, кој игра ја mummeries со неа коза.
Е, да биде брз, Mahiette! удвојат вашето темпо и повлечете заедно со вашите момче.
Вие сте тука доаѓаат да го посетат куриозитети на Париз.
Видовте на Фламанците вчера, вие мора да се види ромската за-ден ".
"Циганскиот!", Изјави Mahiette, одеднаш чекорејќи нејзините чекори, а clasping нејзиниот син
АРМ насилно.
"Бог ме сочува од тоа! Таа ќе украде моето дете од мене!
Дојди, Eustache! "
И таа е утврдено на трчаме долж кејот кон Грив, се додека не ја напушти
мост далеку зад неа.
Во меѓувреме, детето на кого му беше влечење по неа падна на колена, таа
запрено здив. Oudarde и Gervaise ја вратил.
"Тоа цигански украде вашето дете од тебе!", Изјави Gervaise.
"That'sa еднина навивач на твое!" Потресе Mahiette главата со тажна воздух.
"Еднина точка е" забележан Oudarde ", дека la sachette има истата идеја за
египетското жена. "" Што е ла sachette? ", праша Mahiette.
"Тој!", Изјави Oudarde, "Сестра Gudule."
"И кој е сестра Gudule?" Опстојува Mahiette.
"Вие сте сигурно знае сите, но вашиот Ремс, а не да се знае тоа!", Одговори Oudarde.
"'Tis осаменикот на The Rat-дупка".
"Што!" Побара Mahiette, "Таа кутра жена која се наоѓаме носејќи го овој торта?"
Oudarde кимна со главата потврдно. "Токму.
Ќе ја гледам во моментов во нејзиниот прозорец на Грив.
Таа има исто мислење како тебе на овие vagabonds на Египет, кој игра на
дајрето и кажете среќата на јавноста.
Никој не знае од каде доаѓа нејзиното хорор на Ромите и Египќаните.
Но, Mahiette - зошто да го извршите, па во само пред нив "?
"Ах!", Изјави Mahiette, запленувајќи круг главата своето дете во двете раце, "не сакам
тоа да се случи да ми што се случи на Paquette la Chantefleurie. "
"Ах! Мора да ни раскажуваме таа приказна, добар Mahiette ", изјави Gervaise, земајќи ја раката.
"Со задоволство", одговори Mahiette ", но мора да се заборавило на сите, но вашиот Париз да не
знаете тоа!
Јас ќе ви кажам тогаш (но "не TIS е потребно за нас да се запре за да можам да кажам
ви приказна), дека Paquette la Chantefleurie беше прилично слугинката на осумнаесет
кога бев на себе, односно,
пред осумнаесет години, и 'TIS сопствениот грешка ако таа не е за-ден, како мене, добра,
дебели, свежо мајка на шест и триесет, со маж и син.
Сепак, на возраст од четиринаесет години е премногу доцна!
Па, таа е ќерка на Guybertant, свирач на сплав во Ремс, истиот
кои имале пред кралот Чарлс VII., на крунисувањето, кога тој се спушташе на нашите реката
Vesle од Sillery да Muison, кога Мадам
на чистење на Орлеанс беше исто така во кораб.
Стариот татко умрел кога Paquette беше уште само дете, имала тогаш никој, но нејзиниот
мајка, сестра на М. Pradon, ремек-мангал и coppersmith во Париз, Rue фарма-
Garlin, кој почина минатата година.
Гледаш дека е на добар семејство.
Мајката беше добар едноставна жена, за жал, и таа се предава Paquette
ништо друго освен малку везови и играчка одлуки кои не го спречи еден малку
од расте многу големи и останатите многу сиромашни.
И двајцата живееле во Ремс, на предната реката, Rue de Folle-Peine.
Означи го овој: За Верувам дека тоа беше ова што го донесе несреќа да Paquette.
Во '61 година, кога на крунисувањето на нашата кралот Луј XI. Кого Бог чува!
Paquette беше толку геј и така прилично дека таа била наречена насекаде во никој случај не друго име од
"Ла Chantefleurie" - расцутена песна. Сиромашна девојка!
Таа имаше убав забите, таа беше љубител на смеење и прикажување на нив.
Сега, слугинката кој сака да се смее е на пат да плачат, убав заби уништи
убав очи.
Па таа беше la Chantefleurie.
Таа и нејзината мајка заработил несигурна живеат, тие биле многу сиромашни, бидејќи
смртта на свирач, нивните везови не ги донесе повеќе од шест
farthings една недела, што не значи сосема две орел liards.
Каде беа деновите кога Татко Guybertant го заработи дванаесет Sous париски, во
Слободен крунисувањето, со песната?
Една зима (тоа беше во истата година на '61), кога две жени немаше ***
ниту огревно дрво, тоа беше многу студена, кој даде la Chantefleurie како парична казна боја која на
мажите ја нарече Paquette! и многу се нарекува
нејзините Paquerette! и таа беше руиниран .-- Eustache, само нека ме види те касаат дека
торта ако се осмелуваат - Ние веднаш се смета дека таа е урната, една недела кога таа
дојде во црква со златен крст за вратот.
На четиринаесет години! Гледаш ли?
Прво тоа беше млад Vicomte де Cormontreuil, кој има камбанарија три
лиги далеку од Ремс, а потоа Messire Анри де Triancourt, equerry на кралот;
тогаш помалку од тоа, Chiart де Beaulion,
наредник-на оружје, а потоа, сепак обратно, Guery Aubergeon, Карвер на кралот, а потоа,
Ма де Frepus, бербер да Monsieur на Dauphin, а потоа, Thevenin Ле Moine, кралот
готви, а потоа, мажите расте постојано
помлади и помалку благородна, таа падна на Гијом Расин, свирач на hurdy
gurdy и Тиери де Мер, lamplighter.
Потоа, сиромашните Chantefleurie, таа припаѓа на секој еден, таа стигна до последната СОУ на
нејзините злато парче. Што да ти кажам, мојот damoiselles?
На крунисувањето, во истата година, '61 ', таа twas кој го кревет на кралот на
на debauchees! Во истата година! "
Mahiette воздивна и збрише една солза која просеа од нејзините очи.
"Ова не е многу извонредна историја", вели Gervaise ", а во цела таа јас
види ништо од сите египетски жени или деца. "
"Трпение!" Продолжи Mahiette ", ќе видите едно дете .-- Во '66 'диагонална сплитка се шеснаесет години
Пред овој месец, на ден Sainte-Paule е, Paquette беше доведена до креветот на малку
девојка.
Несреќен суштество! Тоа беше голема радост за неа, таа веќе долго време посакува дете.
Нејзината мајка, добра жена, кој не знаеше што да направи освен да ги затвори очите, ја
мајка е мртва.
Paquette немаше веќе некој на љубовта во светот или некој да ја сакам.
Ла Chantefleurie беше кутро суштество во текот на пет години од нејзиното есен.
Таа беше сама, само во овој живот, прсти беа вперени во неа, таа беше во hooted во
на улица, тепан од страна на офицери, кои им се потсмеваа со малку момчиња во партали.
И тогаш, дваесет пристигнал: дваесет и е старост за љубовни жени.
Лудост почна да ја донесе во не повеќе од неа трговија со вез во поранешна дена за
секоја брчка што дојде, круна избегаа; зима стана тешко да ја уште еднаш, дрво
реткост повторно во нејзината мангал, и леб во нејзиниот плакар.
Таа повеќе не може да работи затоа што, да стане сладострасна, таа порасна мрзливи;
и таа претрпе многу повеќе, бидејќи во поголем мрзливи, таа стана привлечна.
Во најмала рака, тоа е начинот на кој Monsieur лек на Сен Реми објаснува зошто овие
жените се поладна и глад од други сиромашни жени, а кога тие се стари. "
"Да", забележа Gervaise ", но Цигани?"
"Само момент, Gervaise!", Изјави Oudarde, чија внимание е помалку нетрпеливи.
"Што ќе се остави за крајот ако сите се на почетокот?
Продолжи, Mahiette, те молам. Тоа Chantefleurie сиромашните! "
Mahiette продолжи.
"Значи, таа беше многу тажна, многу несреќен, и избраздена образите со солзи.
Но во средината на нејзиниот срам, нејзината глупост, нејзиниот разврат, се чинеше дека таа
треба да биде помал диви, помалку срамно, помалку троши, ако имало нешто или некои
еден во светот кому ќе може да сакам, и кои би можеле да ја сакам.
Тоа беше неопходно за тоа што треба да се биде дете, затоа што само дете може да биде доволно
невини за тоа.
Таа ја признаа овој факт, откако се обидел да се сака крадец, единствениот човек кој
сакаше неа, но по кратко време, таа смета дека крадецот ја презре.
Оние жени на љубовта бараат или љубовник или дете да ги пополни нивните срца.
Инаку, тие се многу несреќни.
Како што не може да има љубовник, таа се сврте кон целосно желба за дете, а како
таа не престана да биде побожен, го даде својот постојана молитва за добар Бог за тоа.
Значи добар Бог се смилува на неа, и ја даде малку ќерка.
Јас нема да ви зборувам на нејзината радост, тоа беше бес на солзи, и милува, и бакнежи.
Таа негуваат детето себе, направени ленени-бендови за тоа надвор од неа coverlet,
единственото нешто што ја имаше на својот кревет, и повеќе не се чувствува или ладно или глад.
Таа стана убава уште еднаш, како последица на тоа.
Една стара мома го прави млада мајка.
Галантерија неа тврди дека уште еднаш, мажите дојдоа да го видат la Chantefleurie, таа се најде
клиенти повторно за неа стока, и од сите овие ужаси таа направи бебе
облека, капи и bibs, bodices со
рамо ремените од чипка, и ситни bonnets од сатен, дури и без размислување за купување
самата друг coverlet .-- мајстор Eustache, јас веќе ти кажав да не јадат дека
торта .-- Извесно е дека малку Агнес,
тоа беше името на детето, на Крштението име, за тоа е долго време откако ла
Chantefleurie имале било презиме - сигурно е дека малку беше повеќе
swathed со ленти и везови од dauphiness на Dauphiny!
Меѓу другото, таа имаше пар малку чевли, како што на кралот Луј
XI. сигурно никогаш не!
Мајка ù ја беше зашиени и везени ги самата, имала пари за сите нив
на деликатеси на нејзината уметност на embroideress, и сите embellishments на облека за
добро Богородица.
Тие сигурно беа две најубавиот малку розова чевли кои може да се види.
Тие веќе не беа од мојот палец, и мораше да се види малку нозете на детето да излезе
од нив, со цел да се верува дека биле во можност да се влезе во нив.
"Tis е вистина дека оние малку нозете се толку мали, така убава, така розова! rosier од
сатен на чевли!
Кога имате деца, Oudarde, ќе видите дека нема ништо поубаво од
оние малку рацете и нозете. "
"Јас не бараме ништо подобро", рече Oudarde со воздишка, "но јас чекам се додека не се одговараат
благоволение на М. Ендри Musnier. "" Сепак, дете Paquette имаше повеќе
беше прилично за тоа покрај своите нозе.
Ја видов кога таа беше само четири месеци, таа е љубов!
Таа имаше очи поголеми од устата, а најмногу поставен црна коса, која веќе
завиткан.
Таа би била прекрасна бринета, на возраст од шеснаесет!
Нејзината мајка стана повеќе луд по неа секој ден.
Таа бакна, милував неа, скокоткаше неа, ги изми неа, украси ја надвор, проголта неа!
Таа изгуби главата во неа, таа Му заблагодари на Бога за неа.
Нејзината убава, малку розова метри над сите биле непресушен извор на чудење, тие беа
на делириум од радост!
Таа секогаш беше притискање усните до нив, а таа никогаш не може да се опорави од неа
изненадување на своите smallness.
Таа ги стави во мал чевли, зеде ги, се восхитуваат нив, се восхитуваа на нив,
погледна на светлината низ нив, беше љубопитен да видам нив се обидуваат да одат на креветот,
и со задоволство би го положиле својот живот за
колена, ставање на и полетување на чевли од оние нозете, како да имаше
се оние на новороденчиња Исус. "
"Приказната е фер и добар," рече Gervaise во низок тон: "Но, каде цигани дојде
во сето тоа? "" тука ", одговори Mahiette.
"Еден ден пристигна во Ремс многу квир вид на луѓе.
Тие беа питачи и vagabonds кои беа роаминг во текот на земјата, предводена од страна на нивните војвода
и нивните точки.
Тие беа темен од изложеност на сонце, тие имаа тесно виткање коса, и сребро
прстени во нивните уши. Жените се 'уште погрда отколку мажите.
Тие имале црно лица, кои секогаш биле откриени, мизерни расо на нивните
тела, стара крпа ткиво на жици обврзани на своите рамо, а косата виси
како опашката на еден коњ.
Децата кои се испомешани меѓу нивните нозе ќе се исплаши како многу мајмуни.
А група на екскомуницира. Сите овие лица дојдоа директно од пониските
Египет Ремс преку Полска.
Папата ги призна, тоа беше речено, и ги препишува на нив како посветување на
скитаат низ светот за седум години, без спиење во кревет, и така тие се
наречен penancers и стопилка ужасно.
Се чини дека тие порано се Сарацените, кој беше зошто тие веруваат во
Јупитер, и тврди дека десет livres на Tournay од сите архиепископи, владици, и mitred
игумени со croziers.
Бик од папата овластени да го направите тоа.
Тие дојдоа да Ремс да се каже среќата во името на кралот на Алжир, како и
Царот на Германија.
Можете лесно може да се замисли дека нема повеќе е потребно да предизвика влезот на градот на
да им се забранети.
Потоа целиот бенд отседнала со добра благодат надвор од портата на Braine, на тој рид
каде стои мелница, покрај шуплини на античките креда јами.
И сите во Ремс натпреваруваа со својот сосед во ќе ги видат.
Гледаа во својата рака, и ти реков прекрасен пророштвата, тие биле еднакви на
предвидувањето на Јуда дека ќе стане папа.
Сепак, грди гласини беа во оптек во однос на нив; за
деца украдени, чанти сече, и човечко месо проголта.
Мудриот луѓе, рече на глупави: "Не одете таму!", А потоа отиде се на
итар. Тоа беше занес.
Факт е, дека тие работи рече способен да очарова кардинал.
Мајките триумфираше во голема мера преку своите деца по Египќаните ја прочитал во
рацете на сите видови на чуда напишани во паганското и на турски јазик.
Една имаше царот; друг, папата; друг, капетан.
Неквалитетна Chantefleurie беше киднапиран со љубопитност, таа посака да знае за
себеси, и дали нејзиниот прилично малку Агнес нема да стане некој ден царицата на
Ерменија, или нешто друго.
Значи таа ја врши на Египќаните; и египетски жени падна на восхитував на
дете, и да се гали, и да се бакнува со нивните црни усти, и да
восхитувајќи над неговите бенд, за жал! на голема радост на мајката.
Тие беа особено ентузијастички над неа прилично нозе и чевли.
Детето не беше уште една година.
Таа веќе lisped малку, се смееше на мајка како мала луда работа, беше дебел
и сосема круг, и поседува илјади поставен малку гестови на ангели
рајот.
"Таа беше многу исплашен од Египќаните, и заплака.
Но, нејзината мајка ја бакна повеќе топло и отиде воодушевен од среќа
кој гледачи имаше претскажа за неа Агнес.
Таа требаше да биде убавина, доблесни, кралица.
Така таа се врати да ја сведување во Rue Folle-Peine, многу горди на лого со неа
кралица.
Следниот ден таа го искористија моментот кога детето спие на креветот, (за
тие секогаш спиеше заедно), нежно ја остави вратата малку начин отворен, и се стрча да се каже
сосед во Rue de la Sechesserie,
дека денот ќе дојде кога нејзината ќерка Агнес ќе се служи на маса од страна на кралот
на Англија и на надвојводата од Етиопија, а стотина други чуда.
На нејзиното враќање, слух не плаче на скалите, рече таа за себе: "Добро! на
детето е се уште спие! "
Таа се најде нејзината врата пошироко отворени од таа го остави, но таа влезе, сиромашните мајка, и
се стрча да го креветот .--- Детето веќе не е таму, на местото беше празна.
Не остана ништо на детето, но еден од нејзините прилично малку чевли.
Таа летна од собата, попарен надолу по скалите и почна да се победи својата глава
на ѕидот, плачат: "Моето дете! кој моето дете?
Кој има преземено моето дете? "
Улицата беше пуста, куќата изолирани, никој не можеше да ù каже ништо
за тоа.
Таа отиде за градот, бараа сите улици, трчаше тука и таму целиот
ден, диви, вон себе, страшно, четкање на врати и прозорци како диви
Ѕверот што го изгуби своето младо.
Таа беше без здив, бушавиот, Грозен да се види, и таму беше оган во очите
кој исушени солзите.
Застана на случајните минувачи и извика: "Мојата ќерка! ќерка ми! мојот прилично малку
ќерка!
Ако некој ќе ми го врати ќерка ми, јас ќе му биде слуга, слугата на својот
куче, и ќе јаде моето срце, ако тој ќе ".
Таа се сретна М. Ле Лек на Сен-Реми, и му рече: "Monsieur, јас ќе до земјата
со моите прсти ноктите, но ми даде назад на моето дете! "
Тоа беше heartrending, Oudarde и ИЛ видов многу тешко човек, мајстор Понсе Lacabre, на
правобранител, плачете. Ах! сиромашните мајка!
Во вечерните часови се врати дома.
Во нејзино отсуство, еден сосед го видел две Цигани се искачи до него со пакет во
рацете, а потоа се спуштаат повторно, по затворањето на вратата.
По нивното заминување, нешто како плач на дете можеа да се слушнат во Paquette е
соба.
Мајката, упадна во викотниците на смеа, се искачи на скалите како да крилја, и
влезе .-- А Грозен нешто да се каже, Oudarde!
Наместо неа прилично малку Агнес, па розова и така свеж, кој беше подарок од добар
Бог, еден вид на одбивни малку чудовиште, куци, едноок, деформирани, беше индексирање и
squalling на подот.
Криеше нејзините очи во хорор. "О!", Рече таа, "има вештерки
трансформира ќерка ми во оваа ужасна животно? "
Тие брзо да ги одземе малку клуб метри, тој би ги зголемило нејзиниот луд.
Тоа беше монструозен дете на некои Циганка, кој себеси се дава на ѓаволот.
Тој се појави да биде околу четири години, и зборуваше на јазик кој не беше човекот
јазик, имаше зборови во неа, кои беа невозможно.
Ла Chantefleurie самата распространети по малку чевли, сето она што остана да ја на
сите што ја сакаше.
Таа остана толку долго неподвижно над него, неми, и без здив, кои што мислеа
таа е мртва.
Одеднаш таа се стресе цела, опфатени нејзиниот остаток со бесен бакнежи, и пукаше од
цимолејќи како да нејзиното срце беа скршени. Ве уверувам дека сите бевме плаче, исто така.
Таа рече: 'О, мојата мала ќерка! мојот прилично малку ќерка! каде си ти? -
и исцедени вашиот срцето. Јас плачам уште кога мислам на неа.
Нашите деца се срж на нашите коски, ќе видите .--- моите слаби Eustache! Ти си толку
фер - Ако само ти знаеше колку би било убаво тој е! вчера тој ми рече: "Сакам да биде
жандарм, што го правам. "
О! ми Eustache! ако јас да те изгуби - Сите одеднаш la Chantefleurie роза, и го постави
надвор да ја извршите преку Ремс, вреска: "Да Циганите" камп! на Циганите "камп!
Полицијата, за да изгори вештерки!
Ѓупците ги снема. Тоа беше теренот мракот.
Тие не можеше да се следи.
Од утре, две лиги од Ремс, на Хит меѓу Gueux и Tilloy, остатоците
на голем пожар беа пронајдени, некои ленти кои им припаѓале на дете Paquette е,
капки крв, и измет на RAM меморија.
Ноќта само минатото беше во саботата.
Нема повеќе никакво сомневање дека Египќаните имале нивните сабота на тој
Хит, дека и тие се проголта детето во друштво со Велзевул, како пракса
е меѓу Mahometans.
Кога Ла Chantefleurie научиле овие ужасни нешта, таа не плаче, таа
се пресели усните како да да се каже, но не можеше.
Од утре, косата е сива.
На вториот ден, таа исчезна. "'Tis во вистината, Грозен приказна", вели
Oudarde ", и една која ќе го направи дури и Burgundian плачат."
"Не сум изненаден", додаде Gervaise ", дека стравот од Циганите треба да ве поттикне
на толку драстично. "
"И што направи сите на подобро", продолжи Oudarde, "да избегаат со Eustache само
сега, бидејќи тие исто така се Цигани од Полска. "
"Не", изјави Жерве, "вели TIS дека тие доаѓаат од Шпанија и Каталонија."
"Каталонија? "TIS е можно", одговори Oudarde.
"Pologne, Каталог, Valogne, јас секогаш се посрами оние провинции три, една работа
е сигурно, дека тие се Роми. "" кои сигурно ", додаде Gervaise," се
забите доволно долго за да јадат мали деца.
Не треба да биде изненаден ако la Smeralda јадеше малку од нив, исто така, иако таа
претендира да биде вкусен.
Нејзиниот бел коза знае трикови кои се премногу штетен за таму да не се некои безбожноста
под сето тоа. "шеташе на Mahiette во тишина.
Таа е апсорбиран во таа revery што е, во некој вид, продолжување на
тажен приказна, а која завршува само по тоа што ги пренеле емоции, од
вибрациите на вибрации, дури и за последен влакна на срцето.
Сепак, Gervaise неа се обрати: "Па, дали тие некогаш да дознаете што стана на ла
Chantefleurie? "
Mahiette направи никаков одговор. Gervaise го повтори својот прашање, и ја заниша
раката, нарекувајќи ја со името. Mahiette се појави да се разбудиме од неа
мисли.
"Што стана на La Chantefleurie?", Рече таа, повторувајќи механички зборовите
чиј впечаток беше уште свежа во нејзиното уво, а потоа, м-р крал обид да се потсетиме неа
внимание на значењето на нејзините зборови,
"Ах!", Продолжува таа сталожено, "никој никогаш не дознав."
Таа додаде, по пауза -
"Некои велат дека таа се гледа да се откажат од Ремс во ноќта од страна на Flechembault
портата, а други, во мугрите, со стариот Basee портата.
А лошата човекот ја најде златен крст виси на камен крст во областа каде што на саемот
се одржува. Тоа беше тоа што украс кој ковано неа
го уништи, во '61.
Тоа беше подарок од убав Vicomte де Cormontreuil, својот прв љубовник.
Paquette никогаш не биле подготвени да учествуваат со тоа, црн како што беше.
Таа се држела за тоа како да се самиот живот.
Значи, кога видовме дека крстот напуштени, сите мислевме дека е мртва.
Сепак, има луѓе на кабаре Les Vantes, кој рече дека тие имале
види ја помине на патот кон Париз, одење на камчиња со неа боси нозе.
Но, во тој случај, таа мора да се излезе преку Портата де Vesle, а сето тоа
не се согласувам.
Или, да се зборува повеќе навистина, верувам дека таа, всушност, не отстапува од Портата де Vesle,
но замина од овој свет. "" Јас не ви е јасно ", изјави Gervaise.
"Ла Vesle", одговори Mahiette, со меланхолија насмевка, "е реката."
"! Неквалитетна Chantefleurie", изјави Oudarde, со треперење, - "се удави!"
"Удави!" Продолжи Mahiette ", кои би можеле да се изјави добар татко Guybertant, кога тој
помина под мостот на Tingueux со струја, пеење во брод, кој еден
ден неговиот драг малку Paquette исто така, би
помине под тој мост, но без песна или брод.
"И малку чевли?", Праша Gervaise. "Исчезнал со мајката", одговори
Mahiette.
"Сиромашните малку чевли!", Изјави Oudarde. Oudarde, голем и тендерската жена, ќе имаат
е добро задоволство да воздивнува во друштво со Mahiette.
Но Gervaise, повеќе љубопитни, не завршува прашања.
"И чудовиште?", Рече таа одеднаш, да Mahiette.
"Што чудовиште?" Праша таа.
"Малиот цигански чудовиште левата страна на sorceresses во комората Chantefleurie, во
замена за нејзината ќерка. Што направи со тоа?
Се надевам дека ќе се удави, исто така. "
"Не", одговори Mahiette. "Што?
Ти ја изгоре тогаш? Во sooth, што е повеќе само.
На вештерки дете! "
"Ниту едното ни другото, Gervaise.
Monseigneur архиепископот заинтересирани себе, во дете на Египет, exorcised
тоа, благослови, отстранета ѓаволот внимателно од неговото тело, и го испрати во Париз, да се
изложени на дрвени кревет во Нотр-Дам, како безпризорно дете. "
"Оние епископи!", Мрмори Gervaise ", бидејќи тие се учат, тие не прават ништо
како и секој друг.
Јас само да го стави на вас, Oudarde, идејата за поставување на ѓаволот меѓу foundlings!
За таа малку чудовиште е сигурно на ѓаволот.
Па, Mahiette, што направиле со тоа во Париз?
Јас сум сосема сигурен дека нема добротворни лице ја сакаше. "
"Не знам", одговори Remoise "," twas само во тоа време дека маж ми
купи канцеларија на нотар, во Берн, две лиги од градот, и ние не беа
повеќе окупирани со таа приказна, а освен тоа
пред Берн, стојат два рида на Cernay, кои кријат кулите на
Катедрала во Ремс од поглед. "
Време на разговор со тоа, на три достоен bourgeoises пристигнале на местото де
Грив.
Во нивната апсорпција, тие поминаа јавниот breviary на Тур-Роланд без
запирање, и зеде својот пат механички кон pillory околу која толпата
растеше повеќе густо со секој момент.
Веројатно е дека на спектаклот кој во тој момент го привлече сите погледи во таа
насока, би ја ги заборавиме целосно Стаорец-дупка, и запре кои
тие се наменети да се направи таму, ако голем
Eustache, шест години, кои Mahiette беше влечење заедно со рака, не се
нагло се сеќава на објектот за нив: "Мајка", рече тој, како што иако некои инстинкт
го предупреди дека Стаорец-дупка беше зад него, "може да го јадам торта сега?"
Ако Eustache беше повеќе мудрата, тоа е да се каже, помалку алчни, тој ќе
продолжи да се чека, и само ќе треба hazarded дека едноставно прашање, "Мајка, може да
Го јадам торта, сега? "При нивното враќање во
на Универзитетот, за Мастер Ендри Musnier е, Rue Мадам la Valence, кога тој имал две
оружје на Сена и пет мостови на градот меѓу Стаорец-дупка и торта.
Ова прашање, многу неразумно во моментот кога Eustache го стави, предизвика
Внимание Mahiette е. "Патем", таа извика: "Ние сме
заборавајќи осаменикот!
Покажете ми Стаорец-дупка, што може да ја носат нејзината торта. "
"Веднаш", изјави Oudarde "," TIS на добротворни цели. "
Но, тоа не одговара на Eustache.
"Стоп! мојата торта! ", рече тој, триење на двете уши пак со рамениците, кои, во
такви случаи, е врховен знак на незадоволство.
Трите жени retraced нивните чекори, и за пристигнувањето во близина на Тур-
Роланд, Oudarde рече на другите двајца, - "Ние мора да не сите три поглед во дупка
одеднаш, за страв од алармантна осаменикот.
Дали вие двајца се преправаат дека читаат Dominus во breviary, а јас напикав носот во
отворот; осаменикот ме знае малку.
Јас ќе ви дадам предупредување кога може да се пријде. "
Таа продолжи само до прозорецот.
Во моментот кога таа го погледна во, длабока жал беше прикажан на сите нејзини
функции, како и нејзиниот искрен, геј лошиот изглед променет својот израз и боја како нагло како
и покрај тоа што поминаа од зрак од сончева светлина
да зрак на месечината, нејзините очни стана влажни; устата договор, сличен на оној на
лице на местото на плачење.
Во еден момент подоцна, таа положи прст на усните, и се знак за Mahiette да се подготви
во близина на и изглед.
Mahiette, многу допре, ги зајакна во тишина, на прсти, како да се приближува
кревет на умирање човек.
Тоа беше, всушност, меланхолија спектакл кој се претстави на очите на
две жени, како што Гледајќи ги низ хелиум на The Rat-дупка, ниту мешање
ниту дишење.
На мобилен беше мала, поширок отколку што беше долго, со заоблени таванот, и гледа
од внатре, го носи значителен сличност со внатрешноста на една огромна
Бишоп митра.
На голите flagstones кои биле на подот, во еден агол, една жена седеше,
или поточно, свит.
Брадата потпираше на колената, што ја скрстени раце притисок насилно да ја
градите.
Така двојно горе, облечен во кафена вреќа, што ја обвиен целосно во големи
огради, нејзината долга, побелена коса се повлече во текот на предната страна, паѓање лицето и по нејзината
нозете речиси на нејзините нозе, таа презентирани во
на прв поглед, само чудно форма наведени во однос на темна позадина на
ќелија, еден вид на темно триаголник, кој зрак на светлина паѓа на
отворање, намалување на околу во две нијанси, оној мрачен, другите светат.
Тоа беше еден од оние духови, половина светлина, половина сенка, како што се гледа еден во сон
и во вонредни работата на Гоја, бледо и неподвижен, злобна, свит над
гроб, или потпрен на хелиум од затворска ќелија.
Тоа беше ниту жена, ниту човек, ниту живо суштество, ниту одредена форма, тоа беше
Слика, еден вид на визија, во која реално и фантастична пресечени едни со други,
како темнината и ден.
Тоа беше со тешкотии дека еден Почитувани, под косата која
ширењето на земјата, на слаба и тешка профилот; фустанот едвај дозволено
крај на гола нога за да избега, која се намали на хард, студениот плочник.
Малиот на човечки облик на која фатени глетка под овој плик на
жалост, предизвика згрози.
Оваа бројка, која може да има би требало да биде riveted на flagstones, се појави
да поседуваат ниту движење, ниту мисла, ниту здив.
Легнат, во јануари, во таа тенка, ленена вреќа, лежи на гранитни кат, без
пожар, во мракот на мобилен чии коси воздух дупка дозволено само ладно ветре, но
никогаш сонце, да влезе однадвор, таа не се појави да страдаат, па дури и да мислам.
Еден ќе рече дека таа се претвори во камен со мобилен, мраз со сезоната.
Нејзините раце беа споени, поглед фиксиран.
На прв поглед еден ја зеде за сениште, а во втората, за статуа.
Сепак, во интервали, нејзините модри усни половина отвори да признаам здив, и
трепереше, но како мртви и како механички како лисјата што ветрот извишува настрана.
Сепак, од неа досадна очи таму избегна изглед, на неискажлив изглед,
длабока, трогателна, спокоен поглед, постојано фиксна по агол на мобилен
која не може да се види однадвор; на
погледот што се чинеше да го надминете сите мрачен мисли на таа душа во неволја на некои
мистериозни објект.
Таков беше суштество кое добил, од неа живеење, името на
"Осаменик", како и од нејзината облека, името на "отпуштен калуѓерка."
Трите жени, за Gervaise се вратил Mahiette и Oudarde, Гледајќи ги низ
прозорец.
Нивните глави пресретнати изнемоштени светло во ќелија, без бедни се кои
Тие на тој начин лишени од тоа навидум да обрнува внимание на нив.
"Не дозволувајте ни нејзиниот проблеми", изјави Oudarde, со низок глас, "Таа е во својата екстаза, таа
се моли. "
Во меѓувреме, Mahiette беше гледајќи со постојано зголемување на анксиозноста во тоа WAN, секна,
бушавиот главата, а нејзините очи се наполнија со солзи.
"Ова е многу еднина," изусти таа.
Таа удар главата низ решетките, и успеа да фрла поглед на аголот
каде погледот на несреќни жена immovably riveted.
Кога таа се повлече главата од прозорецот, нејзиното лице беше преплавен со солзи.
"Што ти се јавам таа жена?" Праша Oudarde.
Oudarde одговори -
"Ги повикуваме нејзината сестра Gudule." "А јас," се врати Mahiette ", ја нарекуваат
Paquette la Chantefleurie. "
Потоа, во врска со прстот на усните, таа motioned на запрепасти Oudarde да го брцне
главата низ прозорецот и изглед.
Oudarde погледна и виде, во аголот, каде што очите на осаменикот беа утврдени во
дека мрачен екстаза, мал чевли на розова сатен, извезена со илјада нереален
дизајни во злато и сребро.
Gervaise грижи Oudarde, а потоа три жени, гледајќи по несреќни
мајка, почна да плаче. Но, ниту својот изглед, ниту нивните солзи
вознемирени осаменикот.
Нејзините раце остана споени; усните неми, очите и фиксна и дека малку чевли, со
Гледаше во, скрши срцето на некој кој знае нејзината историја.
На три жени се 'уште не изговори еден збор, тие не се осмели зборува, дури и во
низок глас.
Оваа длабока тишина, оваа длабока тага, оваа длабока заборав во кој сè се
исчезна, освен една работа, произведени врз нив ефект на големата олтарот на
Божиќ или Велигден.
Тие останаа и понатаму молчаливи, тие медитирал, тие се подготвени да коленичи.
Тоа како да ги дека тие се подготвени да влезат во црквата на денот на Tenebrae.
Во должина Gervaise, повеќето љубопитни на три, и следствено на тоа најмалку
чувствителни, се обиде да направи осаменикот зборуваат: "Сестра!
Сестра Gudule! "
Таа повтори овој повик три пати, подигање на нејзиниот глас секој пат.
Осаменикот не се движи, а не збор, а не прв поглед, а не воздишка, не е знак на живот.
Oudarde, во неа пак, во послатка, повеќе милуваат глас, - "! Сестра", рече таа,
"Сестрата на Sainte-Gudule!" Истото тишина, во исто неподвижност.
"Една единствена жена!" Извика Gervaise ", а не да бидат преместени од катапулт!"
"Случајно таа е глув", рече Oudarde. "Можеби таа е слеп", додаде Gervaise.
"Мртов, случајно," се врати Mahiette.
Извесно е дека ако на душата не веќе губи оваа инертен, слабите,
летаргична телото, тој имаше најмалку се повлекоа и сокриени себе во длабочините каде на
перцепции на надворешниот органи не навлезе.
"Потоа мора да го напуштите торта на прозорецот", изјави Oudarde, "некои поразеник ќе
земи.
Што ќе направите за да разбуди неа? "
Eustache, кој до тој момент биле одвратени од малку превоз изготвен од страна на
голем куче, која само што беше донесен, одеднаш сфати дека неговите три conductresses беа
зјапав во нешто низ прозорецот,
и љубопитност на сопственост на него во неговата смена, се искачи на камен пост,
покачена се на прсти, се применува и неговата масти, црвено лице на отворањето, викајќи:
"Мајка, дозволете ми да види исто така!"
На звукот на глас ова јасно, свеж, тонови на детето, осаменикот трепереше, таа
ја заврте главата со остри, нагло движење на челик пролетта, нејзината долга,
fleshless раце отфрлени на косата од
нејзините веѓи, и таа фиксна врз детето, горчливо, вчудоневиден, очајни очи.
Овој поглед беше само молња блиц.
"О, Боже!" Таа ненадејно извика, се крие главата на колена, и се чинеше како
иако нејзиниот рапав глас раскина градите како што се пренесува од тоа ", не ми го покаже на оние на
другите! "
"Добар ден, госпоѓо," рече детето, сериозно. Сепак, овој шок имаше, така да се каже,
разбуди осаменикот.
А долго се тресат поминува нејзината рамка од главата до нозете, забите џагореа, таа половина
крена главата и рече, стискајќи ја нејзината колена против колковите, и clasping неа
метри во рацете како да да ги топли, -
"О, колку е ладно да е таа!" "Сиромашните жена!", Изјави Oudarde, со голема
сочувство ", би сакал малку оган?" потресе Таа главата во знак на одбивање.
"Па," продолжи Oudarde, претставувајќи ја со flagon, "тука е некои hippocras
која ќе можеш да се згрееш;. пијат "повторно му ја заниша главата, погледна Oudarde
втренчено и одговорил: "водата".
Oudarde опстојува, - "Не, сестра, тоа не е пијалак за јануари.
Мора да пијат малку hippocras и јадете ова надополнувал торта на пченка, кои имаат
печени за вас. "
Таа одби торта која Mahiette понуди да ја, и рече: "црн леб."
"Дојдете", рече Gervaise, запленети во неа пак со импулс на љубовта и unfastening
нејзината волнена наметка ", тука е наметка што е малку потопла од твое."
Таа одби наметка како што и ја одбил flagon и торта, и одговорил: "А
вреќа. "
"Но", продолжи со добрите Oudarde, "мора да имате смета дека одреден степен, што
Вчера беше фестивал. "
"Јас не го гледаат тоа", рече осаменикот; "" TIS два дена сега бидејќи сум имал каква било вода во
ми инвалид. "додаде таа, по тишина," 'Tis на
Фестивалот, сум заборавил.
Луѓето добро. Зошто светот треба да мислат на мене, кога правам
Не мислам на тоа? Студената јаглен прави ладна пепел. "
И како да замор со кој рече толку многу, таа падна главата на колена
повторно.
На едноставен и добротворни Oudarde, кој допадна дека разбира од нејзиниот последен
зборови кои таа се жали на студено, одговори невино ", тогаш би сакале
малку оган? "
! "Пожар", изјави отпуштен калуѓерка, со некој чуден акцент, "и ќе ви даде и малку
за сиромашните малку кој е под бусен за овие петнаесет години? "
Секој ногата беше трепет, нејзиниот глас quivered, нејзините очи блесна, таа го оживе
себеси на колена; одеднаш таа се прошири нејзината тенка, бела рака кон
детето, кое е нејзиниот однос со изгледот на воодушевување.
"Одземете тоа дете!" Извика таа. "Египетскиот жената е за да помине."
Потоа падна лицето надолу на земјата, и челото го погоди камен, со
звукот на еден камен против друг камен. Трите жени мисла својот мртов.
Во еден момент подоцна, сепак, таа се пресели, и тие го видоа нејзината самата повлечете, на колена
и лактите, на агол, каде што малку чевли беше.
Тогаш тие се осмелија не гледам, тие не ја видов, но тие слушнале илјада бакнежи
и илјада воздишки, се мешаа со heartrending плаче, и досадна дува како
оние на главата во контакт со ѕидот.
Потоа, по еден од овие удари, па насилно дека сите три од нив влечкаат, тие
слушнале ништо повеќе.
"Може ли таа се самоубила?", Изјави Gervaise, venturing да помине главата
низ воздухот дупка. "Сестра!
Сестра Gudule! "
"Сестра Gudule!" Повтори Oudarde. "Ах! добар небото! таа веќе се движи! "
продолжи Gervaise, "таа е мртва? Gudule!
Gudule! "
Mahiette, изгуби една таква точка која не можеше да зборува, направи напор.
"Чекај", рече таа.
Потоа свиткување кон прозорецот, "Paquette!", Рече таа, "Paquette ле
Chantefleurie! "
Дете кое невино удари врз лошо запали осигурачот на бомба, и го прави
експлодира во лице, не е ништо повеќе преплашени од Mahiette беше во сила на овој
име, нагло лансиран во ќелијата на сестра Gudule.
Осаменикот трепереше целиот, се зголеми подигне на нејзиниот боси нозе, и заигра на прозорецот
со очите да блескавите дека Mahiette и Oudarde, а другата жена и дете
recoiled дури и на парапет на кејот.
Во меѓувреме, злобна лицето на осаменикот се појави притисок на хелиум на воздух
дупка.
"Ах! Ох "извика таа, со ужасни се смееш"; "TIS египетската кој е повик
мене! "Во тој момент, сцената која поминува
на pillory фатени нејзините диви око.
Нејзиниот чело договор со ужас, таа се протегала нејзините две скелет раце од неа
мобилен, и shrieked во гласот што наликувал на смртта Ратл, "толку" TIS ти
уште еднаш, ќерка на Египет!
"Tis ти кој ме callest, stealer на децата!
Па! Биди ти проклет! проклет! проклет!
проклет! "